De eerste week in Roemenië.

Inmiddels zijn we alweer een week in Roemenië.

Zaterdag 21 oktober is onze reis begonnen. Henk heeft in de ochtend de laatste spullen in de auto gepakt, het paste allemaal net, er kon echt niets meer bij. Mats en David en Natasha en Georgios kwamen ons zaterdagochtend uitzwaaien, dat was wel fijn. Van Natasha kregen we nog een tas mee met lekkere hollandse producten en een heerlijke zelfgebakken cake voor onderweg.

De eerste overnachting was in Kastl in Duitsland. Een prima pension in een schatiig klein dorpje. Zondag ging de reis verder naar Hongarije, daar hadden we een overnachting in Jakabszállás. Hier hadden we van de zomer ook al overnacht toen we op de terugweg naar Nederland waren. Het was weer een hartelijk ontvangst en oma had weer heerlijk eten voor ons gekookt. En toen was het maandag, de dag dat we echt naar huis gaan! Waar we van de zomer nog een uur bij de grens in de rij hebben gestaan ging het deze keer allemaal zeer voorspoedig. De klok een uur vooruit en hup naar huis.

We waren rond 18 uur in Solovăstru, en gingen eerst naar Fred en Jitske om daar een hapje te eten. Was fijn om elkaar weer te zien. Na het eten was het dan toch echt tijd om naar huis te gaan. Fijn weer naar een eigen plekje.

We zijn zeer dankbaar dat we de afgelopen periode onderdak hadden, maar als je dan weer naar je eigen plekje kunt gaan voelt dat wel bijzonder.

En wat was het allemaal bijzonder, ik had nog helemaal niks in het echt gezien sinds de werklui bezig zijn geweest, moest het met foto's en filmpjes doen. Het was echt boven verwachting, wat wordt het allemaal mooi!

In de daarop volgende dagen is er best al veel gebeurd. Er moesten nog wat spullen aangeschaft worden, het kookfornuis werd op zijn plaats gezet en we konden beginnen met uitpakken. We zijn begonnen met de keuken een beetje in te richten. Dat betekende het servies wat uit de doos kwam, afwassen en in de buffetkast zetten. Dat ging allemaal prima, totdat ik het keukenkastje opendeed, allemaal water in het kastje onder de gootsteen. Radu en Fred erbij, waar komt dat water toch allemaal weg.......bleek dat er een stukje afvoerpijp miste en er door het overloopgaatje allemaal water het kastje in liep. Tsja, dat was niet goed aangelegd dus. Gelukkig is dat gerepareerd en alles doet het weer.

In de huiskamer kunnen we nog niet veel doen, het is wachten op de bank en de kasten, die komen half november.

Tijdens de eerste week hebben we ons ook officieel laten inschrijven bij de immigratiedienst als inwoners van Roemenië. Daarvoor moest er wel eerst een vrijwilligerscontract worden ondertekend bij de Asociatia voor het geval we die ook nodig hadden. En dat was maar goed ook dat we dat gedaan hadden, en wilden ze ook nog een papier erbij met wat onze taken worden/zijn. Maar ja die hadden we niet bij ons.....Gelukkig kon dat via de mail, dus wij bij de immigratiedienst Jitske bellen of ze dat kon regelen. Gelukkig keurden ze dat goed wat Jitske had gestuurd via de mail, al was het wel te merken dat de vrouw aan de balie nog niet helemaal overtuigd was. Maar ze ging akkoord.

Verder is het vooral rustig aan doen en doen we wat we kunnen. We merken ook nu weer wat voor hectische tijd het is geweest en we zijn moe van alle drukte. Maar we weten ons gedragen en dat geeft ons kracht.

Gisteren heb ik Fred geholpen met het uitdelen van de pakketten. Fijn om te merken dat de mensen bij wie je langs gaat het fijn vinden dat je er bent. Dat doet je goed.

Vandaag (dinsdag) zijn we er lekker even een dagje tussenuit geweest. We zijn in Corund geweest, in Praid, naar de zoutmijn, en we hebben een stop in Sovata gemaakt. De zoutmijn was wel bijzonder. Je gaat er met een bus naar binnen en ik had totaal niet verwacht dat het er zo zo uitzien zoals het was. Ik had een gangenstelstel verwacht, smalle gangetjes waar dan het één en ander te zien was. Maar dat was dus niet zo. Vanuit de bus ging je eerst met een lange trap naar beneden en daar was één grote ruimte waar alles plaatsvond. Eigenlijk is het een grote ondergrondse speeltuin. En omdat het hier ook vakantie is waren er ook heel veel kinderen. Met een lange trap ga je dan weer naar boven en brengt de bus je weer naar buiten. Natuurlijk konden we niet weggaan zonder eerst een magneetje te kopen [e-1f600]. Uiteindelijk vier gescoord vandaag. (ik spaar dus magneetjes van de plekken waar ik geweest ben) Op de terugweg kwamen we een paard en wagen tegen (er wordt in Roemenië nog veel met paard en wagen gereden) die volbeladen was. Levensgevaarlijk, als je je bedenkt dat het al begon te schemeren en de paard en wagen nog wel een afstand te gaan had en totaal geen verlichting heeft. Maar dat kan allemaal in Roemenië!

Aanstaande zaterdag hebben we onze eerste meeting met Nederlanders die hier in de buurt wonen. Dan hebben we een boerenkoolparty. Meer daarover in het volgende blog.

Alemaal bedankt voor de belangstelling in welke vorm dan ook, doet ons goed!

Gebedspunten:

*Dat alles verder goed mag gaan met het invoeren van de auto.

*Voor het team in Solovăstru. Voor wijsheid en kracht.

*De thuisblijvers, familie en vrienden.

Dankpunten:

*Dat we veilig zijn aangekomen in Solovăstru.

*Ons mooie huis.

*Dat het inschrijven bij immigratiedienst soepel verliep.

Onze Heer die alles maakte,

beschermer voor altijd.

Waar wij gaan en komen,

Hij blijft in Eeeuwigheid.

(Sela)

Henk en Diana Pas

Strada Principala 1

547570Solovăstru

Jud: Mures

Romania

Wilt u ons steunen dan kan dat via het onderstaande IBAN nummer:

NL41 INGB 00059 86 122

t.n.v: Christian Roma Support te Rotterdam, onder vermelding van:

6114 - Solovastru - code 4

Giften zijn belasting aftrekbaar!