Steeds een stapje dichterbij.

Steeds een stapje dichterbij.

En zo is het ook, we komen steeds een stapje dichter bij onze emigratie naar Roemenië. In januari schreef ik dat we een huis gevonden hebben en daar zijn we nog steeds erg dankbaar voor. Onze vrienden in Roemenië houden de boel goed in de gaten. (We kregen trouwens ook een kort filmpje toegestuurd van een beer die los liep in het dorpje[e-1f914]). De eigenaar is druk bezig met het huis, we zijn erg benieuwd als we over twee weken die kant op gaan hoe het er dan uitziet.

Verder zijn er andere stappen die genomen moeten worden. Ik heb inmiddels per 1 november mijn baan opgezegd. Best wel gekke gewaarwording. Op 1 juni was het 25 jaar geleden dat ik in dienst kwam bij De Zijlen en dat hebben we gevierd met een gezellig samenzijn op het werk met de bewoners en een uitje met collega's. Collega Dineke was ook 25 jaar in dienst dus dubbel feest en dubbele gezelligheid. Ik ga de collega's en de bewoners zeker missen.

We genieten ondertussen van de dingen die we nu nog kunnen doen en wat lastiger zal zijn als we in Roemenië wonen. Zo ben ik samen met Nicole naar een concert van het Oslo Gospel Choir geweest. Wat een feest was dat om daarbij te mogen zijn. Ik ben al zeker meer dan 25 jaar een groot fan! We hebben de 80 jarige verjaardag van mijn moeder gevierd, en de 50 jarige verjaardag van zwager Maarten. Henk is bij zijn familie geweest voor de verjaardag van zijn broer. Dierbare familiemomenten waren dat. Ik ben met vriendinnen naar Schiermonnikoog geweest en we hebben de schoonfamilie van Natasha ontmoet op Kreta! En natuurlijk oppassen op de kleine Daan, wat een heerlijk kereltje is dat toch.

En afgelopen woensdag was het onze trouwdag, 4 jaar alweer, we zijn gezellig wezen uit eten.

Inmiddels zijn er wat meer contacten gelegd om de naderende verhuizing in goede orde te laten verlopen. We hebben gesproken met het bestuur van de stichting en onze spullen (huisraad) mogen mee met het hulpgoederentransport. Alleen weet je nooit precies wanneer zo'n transport plaatsvindt. Ws ergens in september. We zullen een tussenoplossing moeten vinden tussen de verhuizing van de spullen en de echte verhuizing. Ik moet immers in oktober nog een aantal weken werken. Maar we vertrouwen er op dat dat goed komt. De eerste spullen zijn met het vorige transport al meegegaan. Het huis wordt stap voor stap een beetje leger.

We hebben een eerste gesprek gehad met de thuisfrontcommissie en afgesproken dat we vanuit de gemeente De Rank in de dienst van 8 oktober uitgezonden zullen worden. We vinden het belangrijk dat dat gebeurd en we vinden het fijn dat De Rank onze thuisgemeente blijft. Na de dienst zal er een afscheidsreceptie zijn.

Op 25 juni gaan we die kant weer op. Met de auto. We gaan via Oostenrijk om toch ook een paar dagen echt vakantie te hebben. Op 30 juni hopen we dan in Solovăstru aan te komen. Op 1 juli krijgen we de sleutel van ons huis. En we hebben dan ook paar dagen kinderkamp. We gaan vrienden bezoeken in Câmpina, op en top genieten. Maar ook zaken regelen voor het huis, keuken uitzoeken en een vloer. Best spannend allemaal.

We zijn dankbaar voor de mensen die om ons heen staan dmv gebed, een praatje, belangstelling in welke vorm dan ook. Als we volgende week die kant op gaan houden we jullie op de hoogte, zal deze keer niet zo lang duren voordat er weer een reisverlsag komt [e-1f600].

Maar bovenal zijn we dankbaar voor onze grote God die dit alles mogelijk maakt!

Wilt u ons steunen dan kan dat via het onderstaande IBAN nummer:

NL41 INGB 00059 86 122

t.n.v: Christian Roma Support te Rotterdam, onder vermelding van:

6114 - Solovastru - code 4 . Giften zijn belasting aftrekbaar!

Hartelijk dank voor uw betrokkenheid, op wat voor manier dan ook.